Łuków: pamięci żołnierzy z Jaty

Członkowie Koła Łuków Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej dbają o pamięć żołnierzy z Jaty. Wyrazem tego są coroczne obchody „Bitwy pod Gręzówką”. Tak też było w minioną niedzielę, 24 lipca.

78 lat temu 20 lipca, w przededniu oficjalnego rozpoczęcia Akcji „Burza”, doszło do tragicznej w skutkach bitwy pod Gręzówką. W potyczce z Niemcami poległo wówczas 25 żołnierzy I Batalionu 35 Pułku Piechoty Armii Krajowej z Jaty. Tegoroczne obchody tamtych wydarzeń odbyły się w niedzielę 24 lipca. Koło Łuków Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej wspólnie z księdzem Leszkiem Przybyłowiczem, proboszczem parafii Świętego Brata Alberta, zaprosili mieszkańców na Mszę Świętą. Była ona sprawowana w intencji poległych, pomordowanych, zmarłych oraz żyjących oficerów i żołnierzy Armii Krajowej. Homilię wygłosił ksiądz dr hab. Andrzej Kiciński, prof. KUL.
(https://albertlukow.pl/galeria_zdjec/oddali-zycie-bys-mogl-wolny-godnie-zyc,10)

Kolejnym puntem obchodów było spotkanie na cmentarzu parafialnym Świętego Rocha w Łukowie przy grobie, gdzie pochowano uczestników bitwy. Tam odśpiewano hymn i złożono kwiaty. Historię sprzed 78 lat przypomniał Ryszard Grafik. Na zakończenie wszyscy udali się przed pomnik poświęcony żołnierzom z Jaty, poległym 20 lipca 1944 roku, który znajduje się w lesie Kryńszczak, przy trasie Łuków – Siedlce.

78 lat temu:
Na trzy dni przed wyzwoleniem Łukowa spod niemieckiej okupacji i w przededniu oficjalnego rozpoczęcia Akcji „Burza” doszło do tragicznej w skutkach bitwy pod Gręzówką. 20 lipca 1944 roku, na szosie Łuków - Siedlce, w lesie Kryńszczak, podczas wykonywania zadań bojowych w ramach akcji „Burza”, wydzielony Oddział I Batalionu 35 Pułku Piechoty Armii Krajowej z Jaty, głównie z Kedywu kpt. Wacława Rejmaka „Ostoi”, w sile 64 żołnierzy dowodzonych przez por. Feliksa Barę ps. „Zbigniew”, stoczył zaciętą bitwę z hitlerowskim najeźdźcą. W nierównej walce poległo 25 żołnierzy Armii Krajowej. Rannych Niemcy dobijali. Do Łukowa zabrali ranną sanitariuszkę „Wisię” i dwóch rannych żołnierzy z Jaty. Cała trójka zginęła. W bitwie poległo wielu młodych żołnierzy z Łukowa i okolic oraz kilku z Warszawy, w tym byłych harcerzy i gimnazjalistów łukowskich oraz studentów warszawskich. Mogiły ich znajdują się na cmentarzach w Łukowie, Trzebieszowie, Radoryżu Kościelnym i Staninie.
W Bitwie od Gręzówką, na polu chwały polegli: ppor. Tadeusz Dębowski „Wiktor”, lat 24, kpr. z cenz. Jadwiga Szulc- Holnicka „Wisia”, lat 22, kpr. z cenz. Antoni Chudek „Bogdan”, lat 22, kpr. Antoni Duryś „Mały”, lat 22, kpr. z cenz. Kazimierz Dziamara „Skrót”, lat 23, kpr. Marian Górka „Cwaniak”, lat 23, st. strz. Mieczysław Izdebski, lat 21, kpr. Franciszek Jaskólski „Pociej”, lat 23, kpr. Lucjan Kania”Wiarus”, lat 23, kpr. Tadeusz Kania „Hubert”, lat 24, st. strz. Jerzy Karwowski „Lis”, lat 21, kpr. pchor. Jerzy Kizeweter „Grabulka”, lat 22, kpr. pchor. Wojciech Kuć „Lord”, lat 22, plut. pchor. Andrzej Kuszell „Żbik II”, lat 23, kpr. pchor. Stanisław Madej „Seter”, lat 22, st. strz. Władysław Matyjasek „Las”, lat 22, plut. Piotr Mitura „Jeż”, lat 24, kpr. pchor. Marian Niedbalski „Kmicic”, lat 22, st. strz. Jan Rybak „Twardy”, lat 22, plut. pchor. Mieczysław Siezieniewski „Grom”, lat 22, kpr. pchor. Eugeniusz Skupe „Hrabia”, lat 22, kpr. pchor. Jan Sułkowski „Przybysz”, lat 22, kpr. Ryszard Tomasik „Żbik I”, lat 23, kpr. pchor. Henryk Tubelewicz „Socha”, lat 22, kpr. NN „Tolek”, lat 22.


AKup