Łuków pamięta

W czwartkowe popołudnie 18 maja w łukowskim parku odbyło się spotkanie przy „Mówiącym Kamieniu – Przegrani Zwycięzcy”. Okazją były obchody 79. rocznicy Bitwy o Monte Cassino.

„Mówiący Kamień – Przegrani Zwycięzcy” poświęcony jest żołnierzom pochodzącym i związanym z Ziemią Łukowską, którzy walczyli podczas II Wojny Światowej na froncie zachodnim. Na tablicy widnieją dziś 63 nazwiska. Co roku, podczas spotkań z okazji kolejnych rocznic prezentowana jest sylwetka jednej z tych osób. Podczas tegorocznych obchodów można było poznać historię Wacława Zbigniewa Pikulskiego, żołnierza armii Andersa, uczestnika Bitwy o Monte Cassino.

Jego historię przedstawiała podczas spotkania Ewa Sposób:

Wacław Zbigniew Pikulski urodził się 30 lipca 1912 roku w Ksawerynowie, jako Wacław Zbigniew. Był synem Józefa Edwarda i Czesławy z d. Urban. Dzieciństwo spędził w rodzinnym majątku w Ksawerynowie. Służbę wojskową odbywał w Brześciu nad Bugiem, gdzie w 1935 roku ukończył Szkołę Podoficerską. W listopadzie 1937 roku ożenił się z Zofią z d. Wojda.

Brał udział w Kampanii Wrześniowej w 1939 roku. Walczył w okolicach Świecia na Pomorzu. Po 17 września 1939 roku został wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną, a od 20 września 1939 roku przebywał w areszcie w Rohatynie położonym w woj. stanisławowskim. Następnie został osadzony w obozie jenieckim w Szepietówce (pomiędzy Lwowem i Kijowem), a od 8 października 1939 roku w obozie lwowskim, gdzie przebywał prawie przez 2 lata. Przez ten okres, jak pozostali wzięci w niewolę żołnierze, mieszkał w namiocie. To tu pracował ciężko przy budowie dróg Nowogród Wołyński – Równe – Dubno i Lwów, za co otrzymywał głodowe racje pokarmowe, rozwodniona zupa i wydzielane kromki chleba.

Pod koniec czerwca 1941 roku Zbigniew został ewakuowany z obozu lwowskiego do obozu w Starobielsku (na wschód od Charkowa). W sierpniu 1941 roku ogłoszono amnestię dla Polaków, w wyniku czego Komisja Rekrutacyjna Wojska Polskiego w Starobielsku, skierowała byłych jeńców do Tockoje, gdzie sformowano 6. Dywizję Piechoty pod dowództwem gen. Michała Tokarzewskiego – Karaszewicza. Była to jedna z jednostek Armii Polskiej na Wschodzie, zwanej Armią Andersa, dowodzonej przez gen. Władysława Andersa. Następnie 6. Dywizję Piechoty ewakuowano do Szachriziabu w Republice Uzbeckiej, a we wrześniu 1942 roku z kolei przeniesiono ją z Krasnowodzka poprzez morze Kaspijskie do Persji (obecnie Iran). Żołnierze zostali przetransportowani w Persji do Pachlawi. Przechodząc Persję żołnierze osłaniali pola naftowe w Mosulu i Kirkuku, a następnie przemieszczali się przez kraje Bliskiego Wschodu na zachód aż do Palestyny. W trakcie tej wędrówki, a zwłaszcza w Palestynie, żołnierze szkoleni byli do udziału w dalszych walkach Aliantów Zachodnich, szczególnie we Włoszech, przeciwko Wermachtowi.

Z Palestyny żołnierze przetransportowani zostali do Egiptu, a potem do Włoch. Od stycznia 1944 roku, udając się na północ, wyzwalali kolejne miasta włoskie (Bari, Lucera). Zbigniew Pikulski został wcielony do 11. Wołyńskiego Batalionu Piechoty. Brał udział w bitwie wokół wzgórza Monte Cassino w dniach 11 - 18 maja 1944 roku. Zbigniew Pikulski walczył w kolejnych bitwach na szlaku bojowym o wyzwolenie ciągnących się dalej na północ miast włoskich, jak Loreto i Ankona w czerwcu i lipcu, aż do oswobodzenia Bolonii w kwietniu 1945 roku.

Po zakończeniu II Wojny Światowej, przez Szkocję, trafił do Gdyni. Do rodzinnego Ksawerynowa wrócił dopiero w połowie lipca 1946 roku. Po wojnie zajął się gospodarowaniem częścią majątku w Ksawerynowie, ponieważ panujący ustrój uniemożliwił jemu administrowaniem całym majątkiem. Zbigniew Pikulski bardzo angażował się w życie społeczne rodzinnej wsi. Chętnie brał udział w spotkaniach (m.in. w szkołach), gdzie opowiadał o szlaku bojowym, jaki przeszedł wraz z kolegami.

Zmarł w 41. rocznicę zwycięskiej bitwy pod Monte Cassino, 18 maja 1985 roku w Ksawerynowie. Został pochowany w Wilczyskach, obok swojej drugiej żony, Krystyny z d. Janaszek.

Pozostawił po sobie czworo dzieci. Za udział w wojnie otrzymał pięć odznaczeń m.in. Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino (legitymacja nr 18995), Gwiazdę za wojnę 1939-1945, Gwiazdę Italii ( nr zaświadczenia 879/45) oraz Krzyż za Ankonę.

Na spotkaniu w parku w 79. rocznicę Bitwy o Monte Cassino obecna była rodzina Wacława Zbigniewa Pikulskiego. Jak mówiła jego córka, to przypomnienie historii jej ojca, to ważny moment dla ich całej rodziny.

Jak co roku spotkanie przy „Mówiącym Kamieniu – Przegrani Zwycięzcy” zorganizowali „Motoweterani”, Towarzystwo Fruwającej Muchy, Łukowska Spółdzielnia Mieszkaniowa oraz Andrzej Zdrojewski.